-
1 καταρρεω
(fut. καταρρυήσομαι, pf. κατερρύηκα)1) стекатьκατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱορὼς ὤμων καὴ κεφαλῆς Hom. — пот ручьем лился с плеч и головы;φόνῳ κ. Eur. — быть залитым кровью;καταρρεῖσθαι ἱδρῶτι Luc. — обливаться потом2) течь мимо, протекатьπαρὰ τέν Ἄλτιν καταρρέων εἰς τὸν Ἀλφειὸν ἐμβάλλει Xen. — (река Кладай), протекающая вдоль Альтийского леса, впадает в Алфей
3) течь густой толпой, во множестве устремляться, врыватьсяἁθρόοι καταρρέοντες Arph. — хлынув толпой
4) падать, валиться(εἰς τέν γῆν Xen., Arst.; διὰ τοῦ τέγους Luc.)
5) падать, рушиться, разрушаться(τῷ χρόνῳ Dem.)
6) выпадать на долю, доставаться(εἴς τινα Theocr.)
См. также в других словарях:
καταρρέω — (AM καταρρέω) 1. κατακρημνίζομαι, γκρεμίζομαι, σωριάζομαι κάτω (α. «κατέρρευσε η στέγη τού σπιτιού» β. «καραρρυῆναι δὲ τῷ ἱερῷ τὸν ὄροφον τεκμαίροιτο ἄν τις ὑπὸ τοῡ χρόνου», Παυσ.) 2. αφανίζομαι (α. «τής νεότητας μου ρεύμα, διατί δεν καταρρέεις… … Dictionary of Greek